Udar mózgu jest jedną z chorób, która każdego roku przyczynia się do śmierci wielu tysięcy pacjentów. W ciągu roku na udar mózgu choruje nawet 70 tysięcy osób, przy czym część z nich umiera w ciągu 30 dni od wystąpienia udaru. Jednocześnie połowa pacjentów po udarze powraca do normalnego życia. Jednym z objawów udaru jest jednostronny paraliż ciała, związany z udarem. Czym jest udar mózgu lewostronny i czy jest on bardziej groźny niż udar prawostronny?

Udar lewej półkuli mózgu

Udar mózgu jest nagłym zaburzeniem krążenia krwi w mózgu o charakterze miejscowym. Zaburzenia mogą być spowodowane zarówno przez wylew krwi do mózgu, czym charakteryzuje się udar krwotoczny, jak i przez skrzep, który płynąc wraz z krwią dociera do mózgu, co z kolei jest główną przyczyną powstania udaru niedokrwiennego.

Częstymi objawami udarów są nagłe bóle głowy, problemy z mówieniem, ale również problemy z ruchem i wrażenie jednostronnego paraliżu ciała. Udar lewostronny mózgu odpowiada za prawą stronę ciała, jednocześnie to właśnie udar lewej półkuli mózgu może doprowadzić do problemów z mówieniem. Wynika to z tego, że lewą półkulę uważa się za półkulę językową, ta sama półkula u osób praworęcznych będzie odpowiadać także za umiejętność pisania, czytania, mówienia i rozumienia.

Według statystyk medycznych, u 80% osób po udarach dochodzi do problemów z mową, przy czym takie problemy mogą być efektem dyzartrii, a więc fizycznego uszkodzenia któregoś z elementów narządu mowy, lub afazji, czyli problemów wynikających ze zniszczenia struktur w mózgu, odpowiedzialnych za ośrodek mowy.

Afazja i dyzartria po udarze mózgu

Przy problemach związanych z dyzartrią bardzo często dochodzi do dodatkowych problemów z jedzeniem. Uszkodzenie języka, przełyku czy przesunięcie krtani, może być leczone nie tylko przez odpowiednie ćwiczenia, ale również przez masaże, które jednocześnie łagodzą napięcia mięśniowe.

Dużo poważniejsze konsekwencje dla pacjenta po udarze lewostronnym ma afazja, która wiąże się nie tylko z problemami z mową, ale dotyczy także zdolności do czytania czy rozumienia. Sama afazja może mieć trzy postacie. W afazji sensorycznej (uczuciowej) chory przestaje w ogóle mówić, w afazji motorycznej (ruchowej) pojawiają się problemy z mówieniem, przy czym może to dotyczyć zarówno samej zdolności mówienia, jak i problemów z budową dłuższych zdań czy wypowiedzi. Ostatni rodzaj afazji to afazja amnetyczna, w której chory nie jest w stanie nazwać przedmiotu, mimo że zna jego nazwę. Najczęściej u pacjentów po lewostronnym udarze występuje afazja mieszana, w której każda z wymienionych afazji może się pojawić okresowo, lub też afazja całkowita, gdy pacjent nic nie mówi, ale również nic nie rozumie.

Metody leczenia pacjentów po udarze lewostronnym

Pierwsza rehabilitacja powinna się odbyć już w ciągu 24 godzin od pojawienia się objawów udarowych. Im wcześniej będzie rozpoczęta, tym jest większa szansa na przywrócenie pacjentowi zdolności motorycznych oraz na przywrócenie zdolności mówienia.

Terapia ruchowa jest bardzo często łączona z terapią logopedyczną. Ze względu na fakt, że wielu pacjentów cierpi na depresję poudarową, konieczna staje się pomoc psychologiczna. W zakresie terapii logopedycznej przywracane są zdolności komunikacyjne, choć na efekty terapii czasem trzeba poczekać nawet kilka miesięcy. Ćwiczenia wykonywane z logopedą początkowo mają za zadanie pobudzenie i rozruszanie narządu mowy. W kolejnych etapach pacjenci uczą się stosowania głosek, czytają z przedłużaniem wymowy samogłosek czy też uczą się pisania pod dyktando.